kuleć

kuleć {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk IIIa, kulećeje, kulećeje, kulećlał, kulećleli {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'utykać na nogę, powłóczyć nogą z powodu wady wrodzonej, trwałego kalectwa lub bólu': {{/stl_7}}{{stl_10}}Kuleć od czasu wypadku. Kuleć z bólu. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'niesprawnie, źle działać; szwankować, podupadać; także: nie układać się, źle się rozwijać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Gospodarka kuleje. Usługi kuleją. Kuleją negocjacje. {{/stl_10}}